Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015



Συνάντηση Γκαγκαούζων στην Ορεστιάδα


image-7a432612ba91c0724a9f9326e1013e044d0362a2fb4bbe4b7ae6269fd10b9ac9-V
Η 4η Συνάντηση Γκαγκαούζων πραγματοποιήθηκε στην Ορεστιάδα από 4ης έως 6ης Σεπτεμβρίου ε.ε.,  με αποκορύφωμα την πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ενοριακό Ναό Προφήτου Ηλιού Ορεστιάδος (οικισμού Σαγήνης) την Κυριακή 6 του μηνός Σεπτεμβρίου.
Της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός, ο οποίος εξέφρασε την ικανοποίηση και την ευαρέσκειά του για το γεγονός τονίζοντας ότι· «εκτός από την γλώσσα η ορθόδοξη πίστη είναι αυτή η οποία ενώνει διαχρονικά τους απανταχού της γης Γκαγκαούζους.

 Είναι δε αυτή η πίστη η έκφραση της ρωμαίικης καταγωγής της φυλής των Γκαγκαούζων. Είναι η κοινή ρίζα των χριστιανών  που έζησαν και ζουν στα Βαλκάνια και στην Ανατολία». Και στη συνέχεια κάλεσε τους Γκαγκαούζους να είναι υπερήφανοι γιατί οι πρόγονοι τους, παρά τις πιέσεις, δεν ενέδωσαν να αλλάξουν την πίστη τους και τους παρότρυνε να κρατήσουν αυτή την πίστη πολύτιμο θησαυρό της πορείας τους και να την μεταδώσουν στις επόμενες γενεές.
Στη συνάντηση των Γκαγκαούζων παρέστησαν αντιπροσωπείες Γκαγκαούζων από την Βουλγαρία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία.

ΜΑΘΕΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΚΑΓΚΑΟΥΖΟΙ..
.
Είναι εδώ βέβαια στην περιοχή Ορεστιάδας και Διδυμοτείχου... αλλά πως βρέθηκαν εδώ;

Εμείς δεν΄έχουμε ιδέα  τι "πράμα" είναι αυτό... Είχαμε κάτι ακουστά... Αλλά δεν μας βοηθάει ούτε ο Δαμασκηνός.Ψάξαμε και ιδού τι "πράμα" είναι...οι Γκαγκαούζοι:

Γκαγκαούζοι (Γκαγκαούζ: Gagauzlar) — βαλκανικών λαός. Ο συνολικός αριθμός - περίπου 250 χιλιάδες άτομα. Το κύριο μέρος της ζουν στη Μολδαβία. Θρησκεία - κυρίως Ορθόδοξη. Στη Μολδαβία υπάρχει αυτόνομη περιοχή της Γκαγκαουζίας.
Σχετικά με την προέλευση των γκαγκαούζων υπάρχουν πολλές διαφορετικές υποθέσεις:
  • Οι πρόγονοι των γκαγκαούζων ήταν τουρκόφωνοι λαοί, συμπεριλαμβανομένων των νομαδικών: Ογούζικων, Πετσενέγων, Κουμάνων.
  • Απόγονοι Βουλγάρων οι οποίοι υιοθέτησαν την τουρκική γλώσσα κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
  • Απόγονοι των τουρκοβουλγάρων που μετανάστευσαν στις VII αιώνα, στις όχθες του Βόλγα στα Βαλκάνια και ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό τον ΙΧ αιώνα.
Από συγκριτικές γενετικές έρευνες βρέθηκε ότι οι Γκαγκαούζοι είναι περισσότερο συγγενείς με τα γειτονικές εθνικές ομάδες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης απ’ ότι με τις γλωσσικά συναφείς ομάδες της Ανατολίας.[1] Σημαντικότερες διαφορες εντοπίζονται στις κατανομές ενοτήτων του Υ χρωμοσώματος μεταξύ των Γκαγκαούζων και άλλων τουρκόφωνων πληθυσμών.[2] Η ομοιότητα με τους γειτονικούς πληθυσμούς μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη κοινωνικών φραγμών μεταξύ των εντόπιων και των Τουρκοχριστιανών Ορθοδόξων των Βαλκανίων. Άλλη πιθανότητα είναι η γλωσσική μετατόπιση σύμφωνα με το μοντέλο της «κυρίαρχης ελίτ», δηλαδή ότι προέρχονται από εκτουρκισμό. [3]

Ιστορία

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές στις οποίες όλοι συμφωνούν, η εθνογένεσή τους θα πρέπει να τοποθετηθεί το 1243, όταν το Σελτζούκικο κράτος της Μ. Ασίας διαλύθηκε από τους Μογγόλους μετά τη μάχη του Κουσεντάγ. Σουλτάνος του Ικονίου ήταν τότε ο Ιτζεδίν Καϊκαβούζ, ο οποίος κατέφυγε στην αυλή τωνΒυζαντινών αυτοκρατόρων στην Κωνσταντινούπολη. Εικάζεται ότι η μητέρα του ήταν χριστιανή.
Είναι γεγονός ότι αυτή την ιστορική περίοδο έχουμε πολλές μετακινήσεις λαών από τα βάθη της Ασίας προς την Μικρά Ασία και την Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά στο Βυζάντιο επικρατούσε ένα σκληρό φορολογικό σύστημα, Φεουδαρχικό, με αποτέλεσμα οι αγροτικοί πληθυσμοί να αλλάζουν συχνά στρατόπεδο. Στην προκείμενη ιστορική περίοδο έπαιρναν το μέρος των Σουλτάνων και των Χαλίφηδων, οι οποίοι τους υπόσχονταν καλύτερη ζωή. Η εμφάνιση του Ισλαμισμούως νέας θρησκείας που υποσχόταν καλύτερη ζωή, η διαλλακτική στάση των Σουλτάνων που είχε ως σκοπό να αυξήσουν το στρατό τους επέδρασε πάνω στους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας, που εύκολα άλλαζαν πολιτικό στρατόπεδο, αλλά δεν άλλαζαν θρησκευτικό στρατόπεδο. Το φαινόμενο των βίαιων εξισλαμισμώνεμφανίστηκε αργότερα με την επικράτηση των Οθωμανικών και Οσμανικών τουρκικών φύλων.
Έτσι με αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι ο Σουλτάνος του Ικονίου είχε πολλούς χριστιανούς υπηκόους, οι οποίοι τον επηρέαζαν ως προς την στάση του απέναντι στο Βυζάντιο. Υπάρχει και η παραδοχή που μας μεταφέρεται από ορισμένους ιστορικούς ότι ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος έδωσε άδεια εγκατάστασης του Σουλτάνου και του λαού του στα εδάφη της αυτοκρατορίας, επειδή είχε σωθεί από τον Σουλτάνο όταν είχε λιποτακτήσει από το βυζαντινό στρατό μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας και του θρόνου. Το 1259 περίπου εγκαταστάθηκαν στην Βόρεια Βουλγαρία, στην περιοχή της Βάρνας-Μπάλτζικ και Καβάρνας, όπου δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Καβάρνας.
Η εγκατάσταση σε αυτό το χώρο έγινε εσκεμμένα από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα διότι επιθυμούσε να διαφυλάξει τα βόρεια σύνορα του από τις συνεχείς επιδρομές Κουμάνων και Πετζενέκων. Έτσι ξεπλήρωσε την υποχρέωση που είχε απέναντι στον Σουλτάνο και είχε ήσυχο το κεφάλι του για 124 χρόνια τουλάχιστον από τις επιδρομές αυτές στα βόρεια σύνορα της αυτοκρατορίας. Το Δεσποτάτο διαλύθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1383. Στο Δεσποτάτο υπήρχαν 68 χωριά στα οποία κατοικούσαν Γκαγκαούζηδες. Μετά τη διάλυση του Δεσποτάτου ένα τμήμα πληθυσμού των Γκαγκαούζων ακολούθησε τους πρίγκιπές του και εγκαταστάθηκαν στα χωριά της Νέας Ζίχνης Σερρών και στα περίχωρα της Βέροιας, ενώ οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν στη Βουλγαρία και στηνΑνατολική Θράκη.
Οι επιδρομές των Οθωμανών και αργότερα των Κιρκάσιων συνεχίστηκαν με μοναδικό σκοπό να τους αλλάξουν τη θρησκευτική πίστη. Η αντίσταση των Γκαγκαούζηδων περιγράφεται στο "Αι εν τη κωμοπόλει Καβάρνη και τοις πέριξ ελληνικοίς χωρίοις υπό των Κιρκασίων σφαγαί", έπος που γράφτηκε από τον Δ.Κ. Κραχτόγλου το 1878. Αργότερα συμμετείχαν στους Ρωσοτουρκικούς πολέμους στο πλευρό των Ρώσων. Για το λόγο αυτό κυνηγήθηκαν από τους Οθωμανούς και διασκορπίστηκαν στη Βουλγαρία (Πάζαρτζικ, Γιάμπολ) και στην Ανατολική Θράκη, στην περιοχή Χάψας-Αδριανούπολη, όπου εγκαταστάθηκαν σε 15 χωριά. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός των Γκαγκαούζηδων ακολούθησε τον Ρωσικό στρατό για να αποφύγει τα αντίποινα των Οθωμανών και εγκαταστάθηκε στη Βεσσαραβία, στην σημερινή Νότια Μολδαβία.
Κατά την απελευθέρωση της Ανατολικής Θράκης από τον ελληνικό στρατό το 1919 συγκρότησαν το πρώτο σύνταγμα του ελληνικού στρατού με 700 άνδρες και σύμφωνα με τον Γενικό Διοικητή της Θράκης Γεραγά διακρίθηκαν για την ανδρεία τους. Με τη συνθήκη της Λωζάνης θεωρήθηκαν από τους Τούρκους ανταλλάξιμοι ως φανατικοί Έλληνες και υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να εγκατασταθούν στην επαρχία Ορεστιάδας και Διδυμότειχου σε 21 χωριά. Ο κύριος όγκος τους είναι εγκαταστημένος στα χωριά: Οινόη, Σαγήνη, Κλεισώ, Αμμόβουνο, Θούριο, Λεπτή, Κέραμος, Καναδάς, κλπ
ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ,.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου